SERDAR TUNCER RESİMLİ ŞİİRLER (6)


aşık hiç yalnız kalır mı hafız yar çıksa kapıdan hasreti gelir
bana sen ibenden gizli sevmeyi öğret ki, seni kendinden gizli sevenin ben olduğumu senden başka kimse bilmesin
beden yorgunluğunu iyi bir uyku alıveriyor da kafa yorgunu uyuyamıyor bile, gönül yorgunu uyurken de yorgun
bilmek, dert etmek, anlamak... ve yaşamak söz bitse fikir tükense baş ağrısı dursa, sade kul kalsak
bir kez aşık olsaydın sen, daha kimseler aşkı bilemezdi seni bırakıp başkasına gidecek aşka aşkolsun
cennet olmasa da kulluk edecek, cehennem olmasa da günahtan kaçacak bir gönül sahibi olmak, işte bütün mesele
derdini sev diyenin hatırına sev derdini gönül sen onunsun dert onun gönül onun sevmek o
eskiden yaşamak zor ama daha gerçekmiş galiba ayrılıklar kavuşmalar oyunlar acılar aşk yani her şey masallar ve insan bile
gönlünde yaran yoksa, gönlümle aram var deme
hani ikiden bir çıkınca bir kalırmış ya, öyle değil işte, yarım kalıyorsun
her şey güzel olmayacak biz hep imtihan olacağız
her şeyi bilen herkes yoruyor kalbi, hiçbir şeyi bilmeyen hiç kimse olsak
sen son cümle ben noktayım bitme bensiz bitme sakın bana benden uzaktayım, sana senden fazla yakın
seni sevmek muhteşem bir yalnızlığa evet demekmiş bildim pişman değilim
sevgiliyle geçen zaman gerçek gerisi yalan acı olan şu ki gerçek rüya gib iyaşanıyor yalan gerçek gibi canına yandığımın dünyası
yanında kimse yokken yalnız olamayan aşıktır
öleceğiz o kesin. sorun şi ölünce mi öleceğiz, ölmeden mi
özlediğinin yanında olmak mıdır özlemek, özlediği olmak mı bilmem özledim
şimdi sen buradasın diyelim sen yoksun burası yok sen burada yoksun neredesin deseler verecek cevabın yok yokluğu anlatacak kelimen yok