SERDAR TUNCER RESİMLİ ŞİİRLER (3)


Alsak başımızı gitsek seninle benim bile olmadığım bir yere. . .
Aşk kavuşunca bitermiş. O zaman kavuşulabilene duyulan şey aşk değil heves. Sevgili o ki; ayrıyken bile yanında, yanındayken bile uzakta...
Aşık hiç yalnız kalır mı Hafız? Yâr çıksa kapıdan, hasreti gelir..
Belki de aşk, eller duaya açıldığında sevgiliden, sevgiliden başka isteyecek bir şey bulamamaktır.
Bilene hürmetim, bilmeyene insafım var, bilmediğini bilene muhabbetim, bildiğini bilmeyene duam, bilmediğini bilmeyene dayak atasım :)
ir dua ne kapılar açar bilinmez. Dua almaya bakın gerisi boş...
Bir çay ver azizim. Kalışları, Bitişleri, Bekleyişleri, Gidişleri ahirete saklayanlar için...
Bitse cümle telaşlar bir tek gözlerin kalsa, gözlerimi kapattığım an, karşımda gözlerin olsa...
Dilin susması için iki dudak yeter, kalp susacak ki adam olalım!
Durup durup seni özlemediğim zamanlar, durmadan özlüyorum seni...
Elimi bıraksan elsiz kalıyorum, yüzüme bakmasan körüm sanki. Seni sana bırakmayanın hatırına beni bana bırakma!
gecenin Rabbine yemin olsun ki, ben hiçbir zaman sensiz olmayacağım. Nu bu cüret deme sevgili, sen yoksan ben de olmam ki!
gitmenin de anlamı yok. kendini bırakıp gidemedikten sonra.
gönlünde yaran yoksa, gönlemle aram var deme
gönlüne dert verdiğinin işi kolay da, dert diye gönül verdiğin neylesin
her şey güzel olmayacak, biz hep imtihan olacağız.
ne bu ömür benim, ne de can benim; ben seni göreli benden vazgeçtim
sevgiliye geçen zaman gerçek, gerisi yalan. acı olan şu ki gerçek rüya gibi yaşanıyor. Yalan gerçek gibi, canına yandığımın dünyası
sevmeyi bilen adamlara acı çektirmeyin. sonra bir şiir yazıyorlar hepimiz dertleniyoruz
yanındayken yok olduğun, uzaktayken yanında olan, bir sevdiğin varsa; bırak dünyayı dönsün bildiği gibi