HZ.FATMA' NIN YAZDIĞI ŞİİR




Hz. Ahmed’in türbesindeki kokuyu
 Bir kes hisseden, artık yaşadığı sürece
 Güzel kokular koklamasa ne çıkar
 Birisi kat kat toprağın ardındaki babama desin ki;
 Hıçkırıklarımı ve sesimi duyurabilseydim eğer;
 Ona derdim ki;
 Senden sonra, üzerimde öyle musibetler döküldü ki
Şayet bunlar gündüzlerin üzerine dökülseydi,
 Hepsi karanlık gecelere dönerdi.
 Ne zaman gecenin bir vaktinde dalın üstündeki kumrunun ağlayışını duysam
 Ben de onunla sabaha dek ağlarım
 And olsun ki bundan sonra hüzün benim tek sırdaşım
 Ve yemin ederim ki boynuma takacağım tek gerdanlığım da
 Senin için süzülen göz yaşlarım olacak.
 Sen bütün insanlığı aydınlatan bir nurdun
 Karanlık gecelerimizdeki dolunaydın
 Sana iniyordu aziz ve celil olan Rabbimizin ayetleri
 Ve ruhül kudüs Cebrail’di ziyaretçimiz
 Sen gidince o da terketti bizleri,
 Ve bütün hayırlar perdelendi artık bizlere
 Ah keşke, keşke ölüm senden önce bize uğrasaydı
Bizi bırakıp gidişinden sonra, sana kavuşmamıza engel olan
 Nice perdeler girdi aramıza, onca genişliğine rağmen
 Artık şehirler bana dar geliyor, iki torunun da
 Toza toprağa bulandılar bu da bana zor geliyor
 Artık bize sadece ağlamak düşüyor yaşadığımız sürece,
 Hem de öyle bir ağlayış ki gözlerde bir damla yaş kalmayıncaya dek
 Sana olan hasretim dayanılmaz bir hal aldığında
 Ağlayarak seni ziyarete geldim,
 Kabrinin başında ağlıyor ve inliyorum, ama ne çare ki
 Hasretinden şikayet eden bana sen hiç bir cevap vermiyorsun.
 Ey toprağın bağrındaki babacığım,
 Sen öğrettin bana ağlamayı ve ancak seni anmakla unutuyorum
 Bütün derdimi ve kederimi,
 Her ne kadar sen toprağın ardında benden uzakta isen
 Bu mahzun kalbim seni asla unutmadı ve unutmayacak…