(Büyük şair Abdülhak Hamid'in sekseninci yıl dönümü kutlanırken bir İstanbul gazetesi Hamid dahi midir? diye bir anket açtı. Kendisi bu ankete aldırışsız bir tebessümle dahi değil vahiyim cevabını verdi. Büyük şairin o tebessümü zehir doluydu. Bu zehrini gazup bir şair şiiriyle akıttı.)
Seneler var ki yazmadım bir şey
Hâdisat işlemekte peyderpey,
Yeter insan kanıyla yazmak için!
Yiyecek sanki bir köpek na'şı,
Olmuşum bir behimeden vahşi,
Müteaddi kudurmak, azmak için!
Sanmayın yer altında bir bodrum
Açmışım da gökyüzünde bir uçurum
Ki derunumda ben varım ancak
Anlayan var mı kimse hâtırda
Ben eminim ki devri hâzırda
Yazdığım şeyler anlaşılmayacak
Bulmuşum tesliyet bu vadide
Ne saadet ki hali piride
Şâribül leyli ve'n nehârım ben
Bugün oldumsa bir cihan dide
Değilim şimdilik hazan dide
Karlar altında nevbaharım ben
Volkan ağzında her biten çiçeğim
Yıldırım yağdırır ateş böceğim
Eyledim lalezar bir ağılı
Hani ya nerde böyle şeyhuhet
Ya şebabetde var mı deymumet
Dağlıyım ben fakat yanar dağlı
Görmeyenler yüzümle gözlerimi
Okuyorken benim bu sözlerimi
Ne kadar genç imiş yazan derler
Anlayanlarsa manevi yetimi
Halka ilan için hüviyetimi
Okut Allah için ezan derler
Zannederler ki biz yok olmadayız
Belki biz yok değil çok olmadayız
Hâzırız çünkü arzı ifsada
Onda sulhu sükunu ihlale
Hakkı iptale, halkı izlale
Adli imhaya, zulmü icada
Yeter artık yeter tefahürler
Hod be hod ettiğim tezahürler
İstikânet tarikidir eslem
Nefsi hodbini kahru kal' ettim
O şeyhi sahtekarı hal' ettim
Ani vahidde göçtü bir alem
Taht-gâhım bugün bu peygule.
Hakk'a şükreylemekse üşgule.
Münzevî, hem de hâne ber-dûşum.
Gazabım geçti; sâkinim şimdi.
-Yok canım, ben latîfe ettimdi.
Mest idim önce, şimdi bîhûşum!
|Abdulhak Hamit Tarhan|
GAZUP BİR ŞAİR
